Yasaklarla dolu şu dünyada kalbe hiç yasak konulur mu?
Vermişsen değmezlere değenden hesap sorulur mu?
Hakkettiysen mutluluğu almadan durulur mu?
Yar gelmişse bir adım koşmadan yürünür mü?

hayat tesadüfleri severdi bense mutluluğu

küçük mutluluklar gibi yanağı gamze dolu

sokak sokak gezinir gibi cepleri aşkla dolu

sonbahar geliyor hani çam sakızı kokulu

Aşık olmak zor zanaat vesselam

Öyle herkesin işi değil !

Yüreğin kocaman olmalı

İçinde alevleri taşıyacak kadar büyük

Patlamaları kaldıracak kadar dirençli

Öyle her önüne gelen aşık oldum diyemez !

Yüreğin yalnızlıkla kavrulacak

Hasretle körüklenecek

Sukunetle bekleyecek

Bekleyecekki aşk sonsuzluğa ulaşabilsin

Hem bu alemde hem de öteki alemde sürebilsin

Öyle her önüne gelen aşık oldum diyemez !

Özlemler kalbini eritip eritip canlandıracak

Heyecanın kalbini sarıp sarmalayacak

O kadar büyüyecekki aşkın kalbin yerinden çıksada dolaştığı dilleri yakacak

Kül olup yeniden alevlenecek

Yandıkça büyüyecek

Büyüdükçe yücelecek

Yüceldikçe ağırlaşacak

Aşk kalbinde karşılık buldukça yükün hafifleyecek..

Dünya düzenini kurmuş dönüyor

Zaman birbiri ardına akıyor

Hevesim kursağımda takılı kalmış

Ne yapsam büyük lokma yutulmuyor

Aşık olmak için içi kıpır kıpır olacak insanın

Gördükçe göresi, sevdikçe sevesi gelecek

Her hareketi şirin gözükecek gözüne

Kollarını sarası, bağrına basası gelecek

Yanındayken bahar kokacak buram buram

Sesi baharı müjdeleyen kuşlar gibi çıkacak

Gözlerine baktığında derin bir huzur kaplayacak ruhunu

Sözleri ise coşkun bir şelale gibi akacak başka ses duyulmayacak

Evet işte bu diyecek insan ilk görüşte

Saçları çam ağacı gibi kokacak

Dudakları damla sakızı gibi yumuşacık

Elleri pamuk gibi beyaz ve narin

Dokunuşuyla ürperecek tüm bedenin tepeden tırnağa

Benliğin kaybolacak, onunla dolacaksın.

Canım

Sessizliğinle yaktın bu narin yüreğimi

Nereye baksam hayalini görüyorum

Sanki bahar bizim için geliyor

Ama yoksun yanımda

Arar gözlerim, ağlar

Tutulur kelimeler, susar

Düşünür aklım, anar

Ellerim ellerini arar

Ruhum ruhuna hasret atar

Gelince aklıma heyecanlanır kalbim

Yakar içimi özlemlerin

Duyamayacağın cümleleri söyleyemem, nefesim kesilir

Yazarım, yazmak bana ilaç gittiğinden beri

Sen olsan sen olurdun ilacım

Şifam, devam, dermanım.

Boynum bükülür, gülmez olur yüzüm

Merak ederim, soramam hatrını

Gelmek isterim, dizginlerim kendimi

İçim acır, sarılır anılara ağlarım

Haber gelse, dünyadaki en mutlu insan olurum

Çıkıp gelsen, mutluluk sarhoşu olurum…

Sarsan kollarına, göklere bulut olurum…

Alıp götürsen, memleketine cemre olurum…

Hiç aklına gelir mi bu güleç ne hale düştü gittiğinden beri

Hasta mı, aç mı, ağrısı var mı, yüzü gülüyor mu

Merak etsen, bir arasan, halimi hatrımı sorsan

Bir selama muhtaç bırakırken beni, sen ne hallerdesin bilmem L

Bahçende gül, gülünde damla

Gönlünde yara, yarana merhem Olayım

Aklında dert, derdine derman

Odana ışık, gününe güneş Olayım

Sofranda tuzun, tuzunda tane

Boğazına düğüm, içtiğin su Olayım

Çektiğin cefa, cefana şifa

Toprağına kurak, kuraklığına bereket Olayım

Hayatına zindan, zindandan kurtuluşun Olayım

Layık görmezsen eğer, haddini bilenlerden Olayım

Rüyana girsem…

Masal ormanına yolculuk etsek birlikte

Dereleri uçsak, tavşanla konuşsak

Kuş cıvıltıları şarkımız olsa, eşlik etsek ıslıkla

Koca çınarı bulup yaslasak sırtımızı,

Çimenine serilsek, neminde serinlesek

Anlatsa gölgesinde misafir ettiği aşıkları

Ne hikayeler ne zorluklarla kazanılmış, aşklarına nasıl sahip çıktıklarını anlatsa.

Sevgiyle dinlesek, kelimeleri ezberlesek, harfiyen uygulasak sonra.

Gerçek hayata taşısak, aşkın yüceliğini göstersek inanana, inanmayana.

Aşk ehli olduğumuzu, bunun aşk esaretinin ta kendisi olduğunu anlatsak..

Doğan güneşim

Gülen yüzüm

Açan çiçeğim

Yanan aşkım

Sönmeyen ateşim

Sıcak bakışlım

İpek sözlüm

Kara gözlüm

Bir düş kursam ve sen

Birdenbire aniden ansızın çıksan ve ben

Ulaşsam apaydınlığa

Sade bakışların takılı kalsa gözlerime

Bir bakışın kavrulup kül olmama bedel

Senden gelmiş herşeye razı bi çare sızlar kalbimin derinlikleri

Aynada gördüğüm ben değil bir başkasının bedeni

Şiddetinden mahrum bırakma, varlığından en kötüsü yokluğundan

Emanet durur üzerimdeki yabancı bakışlar

Nefes nefese kalıpta göz kaçırdığım o günlerin tadı başka

Okuduğum her satır gördüğüm her rüya hatırlatır maziyi bana

Söküp atmak istemem bilesin ki sensizliğimdendir bu sarsıntı

Şiddetin tatlı gelir, mahrum bırakma senden ve sensizliğinden

İnanırım, sonumuz her mutlu biten masal gibi yerini alır hayalimde

Bilirim sensin en adaletli kahraman, sabrımın sonu, bahtımın gülü

Sen gittiğinden beri gönlüm küsmüş aşka

Baharı unutmuş dönmüş kara kışa

Aynalarda görünmüş hüzünlü bakışlar

Yanan kabimin ateşi çok kar yağar boşa

Gel bana şimdi

Özledim yorgunum suskunum

Hayalini düşlerim

Gülerim ağlarım hep yanarım…

Dallarıma vuran güneş gibi

Yaslan omzuma hadi

Sev beni bırakma bir daha

Benzeme zalim bir kula

Gelme bana belirsizliklerinle geleceksen

Yaşattığın mutsuz günleri silmeyeceksen

Anma adımı bir şey söylemeyeceksen

Sil at aklından bensiz hayat süreceksen

yanarım..

Yanarım

Hasret körükler ateşimi

Sönmez

Rüzgar eser deli deli

Savurur

Hem seni hem beni

Beklenir

Zaman hiç geriye döner mi

Açar mı ucundaki kırmızı gülleri

Anar mı içimdeki kor ateşini

Gitme

Gittikçe büyür alevlenirim

Karanlıklar içinde bir ışık

İzler adımlar görünür aydınlık

Süzülür yaşlar ılık ılık

Görünmesen de olsun sağlık

Ben yanlız değilim yalnızım.

Yalnız değil aslında sensizim.

Olsun bir parçan benimle.

Sensizliğinle birlikteyim

masal perisi

Yorgundu biraz masal perisi

Ağlamaklı bak ela gözleri

Düşünür anar eski günleri

Suskun bekler ilk güneşi

Bencildi biraz kış çiçeği

Dağıldı bütün incileri

Açtı gökyüzüne gülleri

Unuttu masaldaki yerini

Sevgiler böyle yok olur mu

Anlar mı hiç pişman olur mu

Tanıdık gelir mi özlemleri

Hatırlar mı aşk kokan günleri

Ne farkı var ki ha Cumartesi, ha Pazartesi

Seni görmediğim günlerin hepsi sen ertesi…

Sen gelince aklıma yaşam bahar olur

Açar renkli çiçeklerim ruhum huzur bulur

Sen kimsin sen nesin beni mutlu edensin

Ben kimin ben neyinim yollarını gözlerim

Zamanın kollarına bıraktım umudumu

Yollarına baktıkça parçalanır tuzbuz olurum

Senin için çarpan kalbime gelde bir dokun

Küserim gitmelerine yaşamak haram olur

Susarım aklıma gelince mavi okyanusun

Bakarım dalarım uçsuz bucaksız ufuğun

Çırpınırım denizlerinde gelde bir tutun

Tutkunum gelmelerine hayat anlam bulur

Cemre toprağa düşmeden mevsim güneşi görmeden

Güzelim yüzüm düşmeden hadi çık gel hadi çık gel

Ağaç çiçeklenmeden dalları yere değmeden

Kuşlar geri göçmeden hadi çık gel hadi çık gel

Nisan yağmuru yağmadan kiraz tomurcuklanmadan

Erik çağla olmadan hadi çık gel hadi çık gel

Bahçe yonca dolmadan üzüm salkım olmadan

Ayçiçeği günebakmadan hadi çık gel hadi çık gel

Parlayabilir mi güneş gözlerinden daha fazla

Kokabilir mi çiçekler senden daha güzel

Dalgalanabilir mi deniz saçlarından ışıltılı

Yağabilmiş midir yağmur gözyaşlarımdan daha çok

Sonbahar güneşi gibi bir görünüp gidiyorsun

Aynı gün içinde dört mevsim yaşatıyorsun

Dünya dönüyor ama sen dönmüyorsun

Baktım yağan kara, gördüm içim yara

Bu dert yakışır kula, Allah’ım göster bir rüya

Güneş dönsün kora, vursun yerdeki mora

Nasiplensin yoncada, Allah’ım bitsin bu veda

Güvendim bir tek sana, nolur göster onu bana

Girelim artık bu yola, gerçek olsun bu rüya

Dur arkadaşım dur bekle geri gelecek

Umut var yarınlara güzel günler gelecek

Mevsim hep kış kalır mı elbet baharı görecek

Akan o gözyaşların bir gün sevinçle süzülecek

Bilindik bir rüzgar esti yüzüme

Geleceğim diyordu senin sesinle

Dindireceğim acıyı döneceğim güneşle

Bekle baharı seveceğim özenle

Vurur pencereme yağmur damlaları

Görür her damlada sakladığım anıları

Süzülürken yanağımdan ağlar gözyaşları

Sel olsa silemez içimden sevdaları

yine

Yapayalnız kaldım bu şehirde

Sensizliği izliyorum her köşesinde

Yokluğun çökmüş odama yine

Açamam gitme kapı pencere

Son kez sarsam kollarıma yine

Öpüp koklasam saçlarını yine

Uyurken izlesem yalnız bu gece

Yıldız olup girsem rüyana yine

sonbaharda İstanbul'da

Bir sonbahar güneşinde gördüm seni

Evine çekilince Ağustos böcekleri

Bir mutluluk sardı içimi

Unutmadım hiç Sultanahmet’i

Seyrettik birlikte bu güzel şehri

Ziyaretçi beklermiş Kız Kulesi

Yudumlarız çayımızı alınca semaveri

Unutmadım hiç Gülhane’yi

Bulup binseydik ya bir yelkenli

Ya da alsaydı bizi içine bir gemi

Misafir etseydi evine Boğaziçi

Paylaşsaydık martılarla simidimizi

Duyduklarım en güzel sözler mi

Yoksa gerisi gelecek miydi

Gözlerin gözlerimi bilmem özler mi

Hisseder mi hiç kalbin sevgimi

Bitiremem anlatmakla bu derdi

Durmadan hatırlarım hayalini

Düşünürüm gezdikçe semtleri

Bilerek mi yoksa herşey kader mi

beklerim seni gel

Akşam olduğunda yakamoz denize vurduğunda

Güneş battığında bensizlik kıyına vurduğunda

Yıldızlar parlayınca

Saçlarına vurunca

Ay dolunay olunca

Gece maviye doyunca

Beklerim seni gel

Kadehler boşaldığında inadın durulduğunda

Yalnız kaldığında bensizlik aklına vurduğunda

Yollarıma baktığında ahlanıp vahlandığında

Pişman olduğunda bensizlik kapına vurduğunda

yarım hikaye..

Sözümüz tükenmiş hasarmış kalan

El yazın gibiymiş senden geri kalan

Odalar kilitliler kapıları paslı

Anılar hep sisliler resimleri tozlu

Saatler bozulmuş zaman hiç akmamış

Çerçeveler boşalmış ama izleri kalmış

Bakalım nasıl olurmuş adı sensizlikmiş

Mutsuzlukmuş arkadaşı yarım hikayeymiş

beni sevmelerini

Sevgimiz yine çiçeklenir mi

Baharda açan kır çiçeği gibi

Kurudum soldum gittiğinden beri

Söyle bana cancağızım bahar gelir mi

Bir açan bir solan kalplerimizi

Dondursak yağan karla güzelleşir mi

Bir ömür severim gel, gel üzme beni

Yaş kalmadı durdur gözbebeğimi

Hatırlarım geçen eski günlerimizi

Anarım o utangaç mutlu hallerimizi

Tanırım dudağındaki mahçup gülümseyişi

Yanarım andıkça beni sevmelerini

Yanarım andıkça deli sevmelerini

bitik sevgi

Ayaz vurmuş bahçelerimize

Yıkılmış ağaçlar duvarlar harabe

Yalnızlığıma içten bir selam çakıp

Vurdum sıcak dağ evimize

Buldum o mesud günlerimizi

Yaktım ateşine resimlerimizi

Düşündüm nasıl terkedip gittiğini

Üzgünüm gördüm bitik sevgimizi

kış çiçeği

Bahçesi yıldızlardan daha parlaktı

Beyazdı ağaçları karla kaplıydı

Bir gülünce dünya bana çiçeklenirdi

Sevdamız nerede yoksa esen yeldemi

Tüm dünya duysun sevdim ben o adamı

Bir kış çiçeği gibi narin vede zalim

Göstermez yüzünü bekler hep güneşi

Ne zormuş sevmek bir kış çiçeğini

Sor beni acılara

Tanırlar beni yakın dostuz biz

Koyarız Allah ne verdiyse

Ahlarız derdimiz neyse

Susarız dalarız bazen

Ama tutarız yeminleri

Dalarım uzaklara geçmişteki yıllara

Nasıl kalmışım yarım

Sor beni acılara

Bakarım bulutlara dağlara dumanlara

Öksüz kalmışım canım

Sor beni anılara

Küçük bir kırlangıç

Kanat çırpmış dere boyu

Sevdiğini ararken

Gitmiş bir arpa boyu

Gel sebebin olayım diyemem

Sev sonunu boşver diyemem

Ben gidiyorum ah deyişinden

Biz yarım kalmıştık kıyamam diyemem

sonbahar masalı

Yeşil yapraklıymış asma bahçeleri

Tabaklarda kalmış üzüm taneleri

Eski radyoda çalıyor bak çilingir ziyafeti

Bizim için söylüyor bak sezen bestesini

Tahta evler varmış tahtadan atlarıyla

Meyve ağaçları varmış binbir tadlarıyla

Aklımızda uzun yol şarkımız kalmış

Her kelimesinde bizden bir şeyler varmış

Yollar yollar ikimizden yanaydı

Uzundu yemyeşil ağaçları vardı

Bir sonbahar masalı gibiydik seninle

Sevdalılar yaralı yalnız virane

güller solmuş gönül bahçende

üzüldüm gittin bu son sahne

aşklar varmış yalan dünyada

yalanlarına ağladım düşünce maske

ben tutkun ben aşık

sen korkak sen değilsin

sorulur sorular veremezsin cevabı

kapanır kapılar bulamazsın selamı

sevilen hem sever hatırlarsın maziyi

yazılmış yazılar değiştirmez kaderi

Kaldım bir başıma sensiz

Aktım gittim ben bir başıma

Hayaline tutundum düşündüm sevgimizi aşkla

Günler geçer ben yorulmam sevdim aşkım bitmez ki

Gücün mü tükendi söyle

Yoksa hiç sevmedin mi

Resimler güler mi yoksa

Onlarda boyun büker mi

kış akşamları

Gizlendi saklandı kayboldu

Kurudu birazda yapraklar

Aktı en yeşil deli ırmaklar

Saçların geldi o an aklıma

Yaz akşamlarının çıkmaz sokaklarında

Tutundu bir anda an oldu

Sanki bilmeden bu yaz güz oldu

Soldu kırmızı küçük yapraklar

Dudakların geldi o an aklıma

Güz akşamlarının yalan bakışlarında

Yıkıldı virane paramparça

Ne bi adres ne de telefonda

Aktı gökyüzü yere yağmurla

Anılar geldi o an aklıma

Kış akşamlarının ayaz soğuklarında

Tuz oldu kalbim yandı tutuştu kavruldu

Ah dedim gelmedi gelmeyecek

Yakarım bu aşkı elimle acı dinmeyecek

Kusursuz olsun istemişti kalbim

Kusursuz galip bi aşkı sevdi

Kim derdi gittiğin günden beri

Ağlayacaktım herşey kaderdi

geri dönecek

Başını yastığa koyduğunda sol yanın inleyecek

Gelecek aklına anılar rahat vermeyecek

Sonumuz böyle olsun istememiştim ki ben

Hayatın alacağı var senden elbet ödetecek

Durulur elbet kalbim hüznü de öğrenecek

Acılar yüz göz olmuş sabrım bunu eritecek

Sayamam kaç gün oldu gittin terkettin

Merak etme herşey bir gün sana geri dönecek

Kar tanesiydi aşkım tek başına güçsüzdü belki

Salınırdı rüzgarda arardı heryeri

Gelirdi olduğun şehre konardı omzuna

Kalabalığa inat öperdi yanağını belki

şehir İstanbul

Şehir istanbul

Kar kaplamış her sokağını

Adımlar iz iz olmuş

Yokluğun göz göz olmuş

Yanaklardan.. süzülmüş

Dur

Yağma kar daha fazla..anılara

Taş sokaklar kar kaplı yürünmez bu yolda

Düşme dur kar taneleri

Kaplar tüm anıları, geçtiğin yolları

Dur

Bu düşü silme kar

Yüklenmiş omuzlara hasret

Yağdın haydi bu şehri terket

Hatırladım

Sonbaharda gelmiştin

Yağmur yağacakken yaprak düşecekken

Kimbilirdi böyle gidecekken

İçimi acıtacaktın

Ben tam da sevecekken

Ve sen gittin

Dünya bana düşman olmuş

Yokluğunla

Hayat bana küser olmuş

Baktığımda

Bi çok güzel günüm olmuş

Sen gittin

Hepsi birdenbire yok olmuş

Gülümserim anılara

Yokluğun acısıyla

Gül sende gül gülüm

Umut var yarınlara

Tuzak kurmuş hayatın

Dikensiz gülü idik

Gül sende sevgilim

Gülüm benim sevdiğim

gittin ya

Acımasız hayatın acı sillesiydi gidişin

Yar gitti çoktan ben bittim yoktan

Anladım gerçeği yediğim tokattan

Sus gönlüm yeni başlıyor

Yeni bir gün başlıyor

Yalnızsın bu hayatta

Gökyüzü ağlıyor

Nefesim ellerimde

Durmadan sayıklıyor

Beni bırakıp gittin ya

En çok o yakıyor

Kaç gün oldu gidişinden bu yana

Kaç mevsim geçti sensiz

Yapraklar döküldü mü, ağaçlar kurudu mu

Gün kar geldi diyor kar geldi ama yar gitti

Yıldırım çarpar mı insanı

Yoksa hep ağaçlara mı vurur

Senden gelen herşey bana gül olur

Gel yıldırım ol bu yürek sana kül olur

Ah çektim sevdan ile

Yandım durdum aşkın ile

Tüter dumanım hasret ile

Küllenir giderim sen diye diye

7 harikam

Dudaklarım çatlak sanki sahra çölü

Gözlerim ıslak sanki yağmur ormanı

Gözyaşım akar sanki niagara şelalesi

Sana olan sevgim Babil’in asma bahçesi

Gelmemi istiyorsun sanki artemis tapınağı

Gururum izin vermez sanki firavun piramidi

Aramızdaki duvar olmuş çin seddi

Aşkın kalbimden düşmez tıpkı pisa kulesi

Tutkunum sevdalınım aşığınım

Gökyüzünde gördüğün yıldızınım

Düşebilsem ah saçlarına parlarım

Yalan Dünya’da yapayalnızım

Sevgilim

Yüzüne hasret kaldığım

Gözlerine bakamadığım

Ellerini tutamadığım

İçim yanar hare hare

Köz oldu aşkın yüreğimde

Kalbimi elime alsam yansa elim

Alıp öpsem seni yansa dudağım

Ben zaten aşkından alev alev yanmışım

Küllenmez imkansız sen aşkımdan vazgeçme

Divaneyim dolaştım diyar diyar

Al yanına verme ellere yar

Aşkını ararken yandım kavruldum

Sensiz yandığım heryer bana dar

Kimlerle konuşursun kime anlatırsın derdini

Ben burada aşkından yanarken kim ısıtır ellerini

Konuştum maşuk dediler

Sustum aşık dediler

Düşündüm unut dediler

Bekledim zavallı dediler

Sabrettim boşver dediler

Gittim yazık dediler

Diyenler ne anlar aşığın halinden

Aşık ol yan ateşte, sonra git kendine yan

Unuttu kalbim ağlama boşa

Sevmemiş seni anlasana

Bunca çile bunca emek boşa

Durma kalbim var git yoluna

Ne diye dolanırsın avare

Uçacaksın elden ele

Gönül işi zordur bilirsin

Bırak kendini esen yellere

kalp ile kalpçik

Kalp heyecanlıydı kalpçik ise mahçup

Kalp istiyordu kalpçik bakamıyordu

Kalp bekliyordu kalpçik sabrediyordu

Kalp rüzgarlıydı kalpçik tipi atıyordu

Kalp hep bekliyordu kalpçik dayanamıyordu

Kalp gitmezdi kalpçik gitmeliydi

Kalp sadıktı kalpçik mutlu

Kalp sadakatliydi kalpçik yaklaşıyordu

Kalp şaşırdı kalpçik açıldı

Kalp istedi kalpçik verdi

Kalp pişirdi kalpçik kokuyu aldı

Kalp servisi hazırladı kalpçik iştahlıydı

Kalp uyardı kalpçik bekledi

Kalp güldü kalpçik utandı

Kalp ağrıdı kalpçik iyileştirdi

Kalp iyileşti kalpçik gülümsedi

Kalp efendi kapçik sevimli

Kalp kimdi kalpçik kim

Bu masalda burda bitti <3

Aklıma geldin yine

Hüzünlendim dün gece

Aldım elime laptopu

Baktım o gül yüzüne J

Ne güzel gülüşmüştük, ne sıcak bakışmaydı o

Kalbinden kalbime gizli bir yol

Kalabalığın içinde kimsenin göremeyeceği

Bizim varlığından emin olduğumuz kalplerle süslenmiş bir yol

Güzellikler bizi bulsun

Alsın koynuna doyursun

Huzur içinde yaşatsın

Bu ömrümü sana adasın

Bir an düşünmem

Bir an tereddüt etmem

Sevginden eminim ben

Hiç şüpheye düşmem

Sevmek kadar sevilmekte güzel

Seninleyken herşey güzel

Nice zorluk nice yokluk geldi geçti

Yıkılmadı sevdamız sevdik gönülden

Yokluğunda üşüdüm

Kahve içtim

Aklıma geldin

İçimizdekileri anlatsak

Sonucuna katlansak sonra

Ya sonsuzluğa uçsak

Ya da yarım kalsak

Tutunurum sana

Sonbahar yaprağı gibi

Düş der rüzgar

İnatlaşırım bırakmam kopmam kopamam

Koparsam bilirim yok olacağım

Biçare tutunurum

Asi rüzgar izin vermez titrerim daha sıkı sarılırım

Sonra düşer uçuşurum

Yok olur giderim, bekle sevdiğim baharda geri dönerim

Sözlerle tükenmez bu kalbimden geçenler

Anlatarak bitmez gönlümün hissettikleri

Sana mecbur biçare tutunurum hayata

Hadi artık başla çözmeye kalbim ellerinde

Ellerimiz değmesede ağlamayalım

Günler gelip geçsede dertlenmeyelim

Sen bana ben sana yalvarmayalım

Kalplerimizi dinleyelim hadi gel buluşalım

Sonsuzluk gelir aklıma sen deyince

Kış bile bahar olur seni düşündükçe

Güzelliği arama gözden uzaktadır

Uzakta değil aslında ruhun aynasıdır

Bedenin alt üst olur için acır ağlayamazsın

Eksiktir artık bu şehir yarımdır

Boğazköprüsü yok gibidir mesela İstanbul’un

Yokluğun bende böyledir

Gidişin buna sebep olur

Suçumu söyle söyle ki düzelteyim

Dayanamam sensizliğe

Saklı kalır yarım kalan hikayem

Ağlama güzel yüzlüm geçecek bu dertler

Sabrını sağlam tut dönecek mevsimler

Sonunu yazma hemen görelim Allah’ım neyler

Bekleme onu derler sabret gülüm sen

Özledin mi diye sor bekledin mi diye sor

Ağladın mı diye sor cevap bende çok

bıktım

Bunca yılın ardından boşa ağladım

Çok yürüdüm yürümekten yoruldum

Koştum koştum en sonunda duruldum

Bıktım, usandım, sustum ama durmadım

Kusursuzu sevdi kalbim kusurunu ört bas etti

Direnmeye ne kalbim ne de sevgim yetmedi

Sorma neden diye sorma

Bakma böyle durduğuma

Yapma bana bunu yapma

Durma gideceksen daha fazla

Gel geceme gel günüme gel yanıma gel

Lütfen yaklaş biraz daha sokul sokul kalbime

Dur gitme öyle yollarımız çok yakınken

Tut ellerimi sonsuza dek cennete dek

Resimlere baktım durdum

Seni özledim mi sandın

Özlemek dille değil sevgilim

Ruhumdan akar bilmedin

Birden eskisi gibi olsak seninle

Aynı yöne baksak yaşasak seninle

Duvarları aşsak tutuşsak ateşle

Sevsek hiç durmadan hiç çıkarsız seninle

Kalbimdeki bu yer seni bekliyor

Düşümdeki bu ev seni bekliyor

Ellerim ellerini arıyor

Güzel yüzünü görmek istiyor

Kalemimin ucu bitmiş satırları yazmıyor

Belkide herkes gibi seni unutmamı söylüyor

Gel sustur şuuu dünyayı

İçinde sen olmadıkça beni boğuyor

Badem gözlerinden akan yaş olmasın

Ben severim sen sakın ağlamayasın

Susma gönlüm sende birşeyler söyle

Yaşadıkça bu mevsimler hep aynı mı

Yağmur yağmış fırtına varmış

Kar yağmamış kim bekliyor ki

Güneş doğmamış bu sabah yatağıma

Sen yoksan mevsimler kimin umurunda

İçimde garip bir duygu

Yarınları birlikte yaşayacakmışız gibi mutlu,

Hiç gelmeyecekmişsin gibi de mutsuzlukla dolu

Nasıl bir karmaşadır bilemedim

Bildiğim şu ki

Hiç bu kadar ağrılı

Hiç bu kadar uzun

Hiç bu kadar tutkulu

Olmamıştı önceleri.

Bu kez farklı..

Konuştukça alıştım.

Alıştıkça tanıdım.

Tanıdıkça özledim.

Özledikçe gördüm.

Gördükçe bağlandım.

Bağlandıkça sevdim.

Sevdikçe özledim.

Özledikçe yandım.

Yandıkça sabrettim.

Sabrettikçe inandım.

İnandıkça bekledim.